Fire

  

EDM, czyli Electronic Dance Music to taka społeczność, kultura, często nazywana potworem, wysysajacym to co jest najlepsze w muzyce.. czyli przekaz, ambicja.. sposób w jaki ją chcemy przekazać odbiorcy.


Ja jako DJ i producent muzyczny, tkwiący w tym środowisku – obserwujący i śledzący na co dzień wydarzenia, które wiążą się z tym, co napędza to środowisko – nie jestem do końca przekonany, czy ta teza jest aż tak bardzo prawdziwa.
Porównując sytuacje do człowieka i rozbijając go na 3 najważniejsze czynniki, to: całe to zjawisko producentów - określiłbym jako ręce, wszelkie portale, labele, radio czy nawet TV - jako mózg, a odbiorców - jako szkielet. Nasuwa mi się pytanie… co w przypadku tej muzyki jest najważniejsze, czy jedna część nie funkcjonowałaby bez drugiej i trzeciej? Chyba tak, bo przecież ktoś musi tworzyć utwory, ktoś musi je sprzedawać i ktoś musi ich słuchać.

Bez producentów nie ma czego sprzedawać i nie ma kto słuchać.
Bez słuchaczy, nie ma targetu, więc nie ma komu sprzedać muzyki.
Bez sprzedawców, nie ma jak dotrzeć do odbiorców.

Jest to swoista symbioza, tak jak w przyrodzie, gdy grzyb potrzebuje drzewa, a drzewo grzyba aby przetrwać. Ktoś powie, halo halo! Przecież wielu producentów promuje się bez tzw. "mocnych pleców"! To ja odbijam piłkę i powiem, a na jaką skalę?

Patrząc na wiele lat rozwoju muzyki elektronicznej, na rozwój technologiczny człowieka, na sposób myślenia dzisiejszych ludzi i na ich nastawienie każdy może wyciągnąć własne wnioski. Tak jak w życiu, nasze widzenie zależy od punktu siedzenia. Mój wykładowca kiedyś powiedział, że człowiek pracujący w branży nie spojrzy na muzykę w tak czysty, banalny i prosty sposób jak zwykły słuchacz. W pełni się z tym zgadzam i powiem więcej, wśród takich ludzi zanika pewnego rodzaju empatia co do zwykłego słuchacza. Czy ten brak empatii tworzy wśród producentów i świty muzycznej pewien dystans kreujący własny, niezależny świat, który nadaje trendy dzisiejszej muzyce elektronicznej, a nawet swoisty kanibalizm? Obstawiam, że tak.. bo dzisiejsza muzyka nie jest tworzona z chęci ludu dla ludu, lecz z chęci tworzenia trendów. Na szczęście każdy z nas ma wybór i ten (po)twór nie musi być tak straszny, jak go malują.

Źródło: Rzeczywiscie24.pl - zwykle mamy rację

__________________

P4SIO

  

Jeżeli muzyka jest tworzona z "chęci tworzenia trendów", to z biegiem czasu unicestwi sama siebie a przynajmniej tę "zgniłą rękę". To co się teraz dzieje patrząc chociażby na tegoroczną relację z UMF, to po prostu jest jedno wielkie rozczarowanie. Każde pokolenie ma swoją muzykę ale jeśli domeną mojego pokolenia mają być bigroomy uproszczone do klepania basem i piszczałki, to chyba można się tylko od tego odciąć grubą kreską.
Szerzej patrząc, to siła marketingowa różnych działań jest ogromna. Sztaby psychologów siedzą i myślą jak nakręcić ludzi na dany temat. Objawy banalne do zauważenia. Myślimy, to co "powie" telewizor, słuchamy tego co puści radio i wykonujemy polecenia tych wyżej. Pora ocknąć się i podjąć własne decyzje i jeśli pierwszym krokiem do tego będzie świadome słuchanie muzyki to czemu nie
Aktualnie muzyka (oczywiście nie cała ale ta najbardziej popularna) jest jednym z takich wytworów sztabu ludzi od marketingu. Co tydzień nowy hit. Jeśli ktoś wierzy, że dj/producent który 3/4 dni w roku lata w różnych strefach czasowych grając na festiwalach i w klubach później w pozostałej 1/4 roku jest w stanie zrobić kilkanaście jak nie kilkadziesiąt kawałków i wydawać je co tydzień to po prostu jest naiwny Wiadomo, że siedzi za tym sztab ludzi i o ile w ogóle ktoś kto się pod tym podpisuje ma udział w samym tworzeniu, to nie jest w to zaangażowany na 100% i później powstaje coś co pali się i gaśnie tak samo szybko jak zapałka. Największa bolączka obecnych hitów muzycznych - brak duszy.

P.S Nie odnoszę się tutaj do całości muzyki tylko do jej kawałka. Sam słucham gatunków czy utworów w których odnajduję to co dla mnie jest ważne

Maarten Metz

  

Ja tam nie należę do żadnej społeczności EDM, w du*** mam to co się teraz dzieje i dobrze mi z tym. A słucham tylko tego co chcę i co czuję... Mam po prostu taki charakter, że nienawidzę się podporządkować innym, nikt mną nie będzie rządził i narzucał mi co mam robić (no chyba że w robocie, bo tam to mogę nie mieć innego wyjścia)...

__________________