Fire

  

Celebryci. Mnie to słowo przeraża – a raczej to, co się za nim kryje – a kryje się bardzo dużo i to niekoniecznie pozytywnych cech.
Żartowałem, za słowem celebryta nie kryje się nic, bo celebryta jest jak ZUS. Niby istnieje, ale po co to komu potrzebne do życia, jak i tak z niego nie ma pożytku?

Odkąd sięgam pamięcią, celebryta kojarzy mi się z kimś co nic nie robi, a sporo zarobi. Jego CV wygląda jak biała, zafoliowana kartka, po której można próbować coś napisać, ale i tak wszystko rozmaże się szybciej niż można to sobie wyobrazić. Nasuwa mi się pytanie, a jak to jest w muzyce z tymi celebrytami? Co trzeba mieć.. zrobić.. osiągnąć.., by dostać to zaszczytne miano, obłożone królewskim złotem splendoru i chwały.
Dostaję szybkiego olśnienia i…. żeby zostać celebrytą, jednak trzeba coś zrobić! Przykładowo, weźmy takich DJ'ów - bo w tej dziedzinie jestem w miarę kompetentny.

Od razu przyszła mi na myśl Paris Hilton. Jeśli pomyśleliście – ej, znam to nazwisko……to prawdopodobnie wiecie, że jest to córka, kreatora imperium hotelowego o nazwie Hilton. No dobrze, ale czemu na pierwszą myśl przychodzi to, że jest to córka kogoś, a nie np. wybitna piosenkarka muzyki pop, aktorka, aktorka porno. Ups, chapeau bas, w tej branży to ona zdecydowanie wybitna jest. I tutaj nadchodzi kwestia djingu. Jeszcze tak niedawno bycie DJ'em było wyborem świadomym, popartym podwalinami niezbędnymi, żeby zrozumieć, że bycie DJ'em to nie jest styl bycia, a sposób na życie. Teraz niestety, mam nieomylne wrażenie, że aby zostać DJ'em, wystarczy lubić słuchać muzyki. Wszakże jeśli mi się coś podoba, to czemu niemiałbym puścić tego jeszcze setkom innych ludzi. A i zostaje kwestia mody. Jak niedawno popularnym było być emo.. to teraz DJ'em.

Chyba tak się stało z Paris Hilton, która z ogromu wolnego czasu, pewnie pomyślała sobie, w swojej blond głowie – czemu nie postać tam, gdzie ten facet coś dotyka. Tam będę miała większy fejm! OK, nie ganie za to, że ktoś chce wejść w ten świat, ale niech to niesie za sobą jakieś wartości, począwszy od podstawy, czyli robienia przejść. A to niestety nie jest najmocniejsza strona wspomnianej multimilionerki.

Po Internecie krążą nagrania, które ze względów czysto empatycznych nie przytoczę, bo szanuję Wasz słuch. Jakim fantastycznym DJ'em jest Paris, najlepiej zobrazuje to, oto zdjęcie:

__________________

kalabanga

  

To zdanie każdy mówi o swoim hobby, o swojej pasji, czy czymkolwiek innym. ''Celebrytyzm'' też nie jest stylem bycia, a sposobem na życie.

Oromar

  

Każdy celebryta chce się jeszcze bardziej wypromować

Dj_TKO

  

Z badań wynika, że celebrytów śledzimy głównie dlatego, że mogą pozwolić sobie na życie jakiego sami pragniemy. Często człowiek nie ma realnej możliwości na, to by spełnić swoje marzenia w postaci podróży, samochodu,....... (tutaj każdy może sobie wpisać swoje) dlatego też podgląda i zachwyca się cudzym życiem (np. Paris).
BTW - Jeśli chodzi o jej umiejętności seksualne to, jak dla mnie, to miernota...

Odpowiedzią na drugą część Twojego felietonu jest moje skromne zdanie na temat różnic pomiędzy komercją, a pasją:

Komercja - tworze jak najbardziej pod ludzi, by melodia była chwytliwa, by się podobało i masy zachwycały się 3:40 min. Opcja na bogato: robi to za mnie sztab ludzi (inżynierów, muzyków, ghost producentów). Zaczyna brakować mi przestrzeni do tworzenia. Wytwórnia mówi co mam robić, jak robić, gdzie jechać, z kim się spotykać, gdzie mam się (przypadkiem) pojawić, by mogli zrobić mi zdjęcie z ukrycia.... ostatecznie co mówić (by odbiorcom się podobało)! Nim się obejrzał stał się produktem (jak to napisałeś).

Pasja - tworzę - dla tworzenia i nie zastanawiam się, czy to będzie się podobać, czy nie. Robię, to - co czuję z zachowaniem poszanowania dla pewnych zasad (chodzi o wiedzę z zakresu produkcji muzyki). To po prostu ze mnie wychodzi... Poświęcam temu sporą część swojego życia.

Innymi słowy komercja to parcie na piedestał a pasja to piedestał w wyniku ciężkiej pracy i własnego niepowtarzalnego stylu.

Nie krytykuję żadnego producenta. Każdy obiera swoją drogę sam i ma do tego prawo.
Stare powiedzenie mówi -"nawarzyłeś piwa - to teraz je wypij".
Tyle ode mnie.
Pozdrawiam,

kellrez

  

Od dawna Armina traktuje jako biznesmena muzycznego ; )

__________________

Dan Price

  

Hej wszystkim!

Dzięki Błażejowi, za to, że wrzuca moje felietony
Postaram się odnieść do każdego komentarza, więc:
Jasne, że tak. Tutaj jest kwestia odniesienia. Tak jak to w starożytnej filozofii było, że punkt naszego widzenia, jest zależny od tego gdzie się znajdujemy. Styl bycia i sposób na życie w pewien sposób synkretyzują się i często zacierają, jednakże samo "celebryctwo" dla mnie bardziej określa stan istnienia, czyli bytu. Jestem, bo taki jest mój styl, jestem bo to określa mój byt. Ten byt staję się sposobem na życie.

No jasne, że tak! Promocja napędza ilość pieniędzy w portfelu i lajków na fejsie Marketing (zły czy dobry), fundamentem promocji takich ludzi.

Felietony mają na celu budzić do dyskusji i fajnie, że na niego odpowiedziałeś

Wiadomo, prawdziwy świat idealistyczny, został wykreowany przez filozofie i literature. Armin nic z tym nie ma wspólnego. Na tą chwilę, do Armina bardziej pasuję biznesmen muzyczny, niż producent/dj. Fakty się same bronią

__________________

Sanbit

  

Właśnie dlatego wolę techno, z dala od tego gównianego splendoru bigrumowych szmatławców, pseudo producentów i wielkich "didzejs"... Kiślowata muzyczka typu Garrix, Blasterjacks czy inne małociekawe dźwięki to kupa i prostota, która przyciąga nie tylko młodych słuchaczy ale i "celebrytów"... Co gorsza, uznani niegdyś przeze mnie producenci popadają w tą samą chu**wą modę jaką jest bigroom... Marco V, Sander van Doorn czy Ummet Ozcan. Nie wspomnę już o Tiesto.

Techno króluje tutaj zdecydowanie, zero kolorowych gwiazdeczek, jednosezonowych postaci czy popowego ścierwa.

__________________

jau_

  

jeszcze jako tako producenci housowi się bronią
reszta gatunków to ogólnie przyjemna,lub mniej przyjemna komercja.

Dan Price

  

Jak to się mówi - wszystko ma swoje drugie dno. Rzeczywiście, jest tu dużo kiślu. Taki produkt instant, gdzie potrzeba niewiele, aby z stworzyć tak wiele. Pod względem, nazwijmy to już umownie "komercjalizacji" i wszystkiego co z tym związane, techno pozostanie jak dobra, stara książka, do której przez tyle lat można sięgać i nigdy nie straci na swojej wartości. A bigroom to zwykłe faktoidy, przewijające się epizodycznie.
W ramach wyjaśnienia!
Kto śledzi moją twórczość, to doskonale wie, że tkwię w świecie bigrooma z własnego wyboru, ale godzę się na głębokie bagno, po którym trzeba uważnie i powoli chodzić. Dla mnie jest to fun, ale fun mega zdystansowany i patrzący bardzo krzywym okiem na wydarzenia

Rozumiem o co Ci chodzi i nie ma co ukrywać, że są pewne sfery do którego zepsute powietrze nie będzie miało wstępu. I bardzo dobrze!

Nawiasem mówiąc, jeżeli posiadacie jakieś propozycje na artykuły, to śmiało czekam na propozycję.
Zrezygnowałem z roli felietonisty na portalu opiniotwórczym, więc moje kajdany spadły z hukiem na ziemie

__________________

Dj_TKO

  

Dan Price - pisz jak najwięcej. Moim zdaniem newsów brakuje na tym forum. Ja z przyjemnością zajrzę by dowiedzieć się czegoś nowego a przy okazji wyrażę swoją opinię.