dzilonka

  

Pewnego słonecznego poranka wstałam już z samego ranka, przetarłam oczęta i czułam się wypoczęta. Nie czekając na śniadanie włożyłam moje ubranie i rozwiesiłam pranie. I tu zaczyna się historia ciekawa, gdyż pranie próbowało uszykować mi śniadanie. Myśląc że to sen, poszłam w przyjemny cień. A tam stały tygrysy które wołały do mnie ''hej łysy''. Z wielkiego zdziwienia dotknęłam swego cienia. Usiadłam by ochłonąć, a obok kasa zaczęła mi płonąć, a to najgorsza faza w życiu każdego kucharza. Zerwałam się z nienacka, a tu co? Sąsiad podał mi placka. Pobiegłam do łóżka spać bo zbyt dziwny ten świat. Jak to możliwe? A tak to że możliwe są sny niemożliwe, bo nawet czasami śnimy, że się rozbudzimy.