Co tu dużo mówić mam wam do zaprezentowania Warszawę samochód który sam w sobie jest czymś wielkim jak to wasi rodzice pamiętają oto kilka informacji o tym samochodzie
FSO Warszawa (potocznie: warszawka, garbuska[2]) – samochód osobowy produkowany od 6 listopada 1951 do 30 marca 1973 w FSO (w warszawskiej fabryce na Żeraniu) na licencji ZSRR[3]. Był to pierwszy w powojennej historii Polski samochód produkowany seryjnie[3]. Gamę jednostek napędowych stanowiły dwa benzynowe silniki R4 o pojemności skokowej 2120 cm³, dolnozaworowy M-20 i górnozaworowy S-21. Moment obrotowy przekazywany był poprzez suche jednotarczowe sprzęgło, 3-biegową manualną skrzynię biegów (od 1971 w niewielkiej liczbie egzemplarzy skrzynia 4-biegowa) i wał napędowy na oś tylną. Pierwsze Warszawy (M20, 200, 201 i 202) charakteryzowały się 4-drzwiowym nadwoziem typu fastback. Od 1964 produkowana była wersja sedan, zaś od 1965 5-drzwiowe kombi. Przez cały okres produkcji Warszawa poddawana była licznym modernizacjom.
Od roku 1958 produkowana była wersja użytkowa modelu, pick-
up. Powstały także odmiany specjalne Warszawy: radiowóz, ambulans/sanitarka, furgon, pocztylion oraz drezyna. W oparciu o podzespoły dedykowane dla Warszawy skonstruowano także samochody dostawcze: Żuka, Nysę oraz Tarpana. Ostatnia Warszawa zjechała z taśmy produkcyjnej 30 marca 1973 roku. Przyczyniło się do tego faktu wprowadzenie w 1967 następcy dla przestarzałego samochodu z FSO, Polskiego Fiata 125p. Przez cały okres produkcji powstało ogółem 254 471 egzemplarzy modelu, z czego 72 834 trafiło na eksport[4].
