Raffsky

  

Deweloper bierze PKS. "Jak dzika prywatyzacja z lat 90."

Mecenas Szczepanek trafił na aferę przez przypadek, śledząc w sądzie akta sprawy jednego ze swoich klientów.

W skrócie. PKS Wschód, kontrolowany przez marszałka województwa lubelskiego, sprzedał deweloperowi za półdarmo swoją spółkę przewozową z Tomaszowa. Nabywca miał postawić ją na nogi. Jednak pięć miesięcy później deweloper ogłosił upadłość przewoźnika i przejął wartą miliony złotych jego parcelę. Dziś kończy tam budowę galerii handlowej.

PKS

Zacznijmy od historii. Przed laty skarb państwa przekazał samorządom lokalne Przedsiębiorstwa Komunikacji Samochodowej (PKS-y), na Lubelszczyźnie przejął je marszałek województwa.

Jako że skostniała firma, z silną pozycją związków zawodowych, nie potrafiła stawić czoła konkurencji, lokalne PKS-y wciąż przynosiły straty. Przed siedmioma laty marszałek połączył je w jedną wielką firmę - PKS Wschód, która m.in. dzięki tańszym, wspólnym zakupom paliwa i części zamiennych miała stanąć na nogi. Jednak efekt był taki, że firma wciąż przynosiła straty, jak wyliczył NIK w ostatnich czterech latach - 43 mln zł.

Choć do lubelskich PKS-ów trzeba było dokładać, były one łakomym kąskiem. Nie chodzi o coraz starszy tabor, tylko zlokalizowane w centrach miast i miasteczek dworce, place manewrowe przy ruchliwych ulicach, które przed laty skarb państwa przekazał im w wieczyste użytkowanie.

W przypadku spółki PKS Tomaszów Lubelski była to choćby działka o powierzchni 1,25 hektara położona przy głównej drodze wiodącej w stronę granicy z Ukrainą. Przewoźnik miał tam swoją zajezdnię autobusów: lokalni przedsiębiorcy szacują jej wartość na co najmniej 5-6 mln zł.

Wodrol

A teraz o firmie, która na początku zeszłego roku zaczęła zabiegać o kupno tomaszowskiego PKS-u. Chodzi o Wodrol, spółkę z Lublina.

Na rynku znana jest od ponad ćwierćwiecza. Od początku lat 90. firma specjalizowała się w budowie gminnych wodociągów, przede wszystkim na terenie powiatu lubelskiego. Na swojej stronie internetowej Wodrol szczyci się ponad 700 kilometrami sieci wodociągowej i kanalizacyjnej. Zresztą do dziś firma zajmuje się jej obsługą. Do grupy kapitałowej Wodrolu należy też Miejskie Przedsiębiorstwo Zieleni w Lublinie.

Jednak grupa Wodrol w ostatnich latach kojarzy się przede wszystkim z rynkiem developerskim, wznosząc w Lublinie coraz więcej nieruchomości, jak choćby gmach Corner Hoouse na rogu Kołłątaja i Krakowskiego Przedmieścia, elegancki hotel Wieniawski przy Sądowej i centrum handlowo-medyczne przy ul. Jana Pawła II. Wodrol stawia także supermarkety, wybudował m.in. Lidla przy Koncertowej na Czechowie. Do firmy należy także modny nocny klub Czekolada w centrum Lublina.

Co ciekawe, przed rokiem rodzina Kalinowskich rozszerzyła swoją działalność. Tomasz Kalinowski stał się udziałowcem wydawcy "Dziennika Wschodniego".

Prezesem Wodrolu jest od lat Leszek Kalinowski, emerytowany wojskowy, a prawą ręką jego syn Tomasz. Formalnie pełni on funkcję doradcy zarządu.

Zajezdnia

Wróćmy do Tomaszowa Lubelskiego. Akt notarialny sprzedaży 100 proc. udziałów PKS-u Tomaszów Lubelski zawarto 5 marca 2013 r. Wodrol zobowiązał się do kontynuowania tzw. działalności przewozowej firmy. Miał ją dofinansować i zrestrukturyzować.

Procedurą sprzedaży PKS-u zajęli się inspektorzy Najwyższej Izby Kontroli, którzy uznali, że nie gwarantowała ona zachowania zasad transparentności i bezstronności. Chodzi o postać Witolda Życzyńskiego, pracownika spółki Lubelskie Dworce (powstała ona na bazie PKS Wschód). Życzyński w przeszłości pełnił funkcję prezesa w dwóch firmach, gdzie udziałowcami były osoby powiązane kapitałowo z Wodrolem.

PKS Wschód otrzymał za sprzedane udziały spółki córki 542 tys. zł. Niewiele? Teoretycznie to więcej niż wycena akcji spółki, bo PKS Tomaszów był zadłużony na 1,5 mln zł (zaległe pobory pracowników, podatki, ZUS). Jednak z drugiej strony NIK wytknął władzom województwa, że wcześniej zainwestowano w tę spółkę ponad 1,1 mln zł, budując nowoczesną stację kontroli pojazdów, także ciężarówek i autobusów, na której można było zarabiać.

Teraz najważniejsze. 5 marca, czyli w dniu kupna udziałów PKS-u Tomaszów Lubelski, jak wynika z aktu notarialnego, Wodrol pożyczył swojej nowej spółce okrągły milion złotych na tzw. bieżącą działalność firmy. Jej zabezpieczeniem została parcela o powierzchni 1,25 ha, gdzie przewoźnik miał swoją zajezdnię autobusów. Co ciekawe, PKS wyraził na to zgodę bez dokonania wyceny nieruchomości.

Zgodnie z umową z dnia 5 marca PKS miał pięć lat na zwrot pożyczki. Tymczasem, po niespełna czterech tygodniach, 28 marca prezes Wodrolu Leszek Kalinowski zawarł z PKS-em aneks do umowy. Szef przewozowej spółki zobowiązał się w niej do spłaty milionowej pożyczki w ciągu... dwóch miesięcy, do 30 maja. Mało tego, prezes PKS-u Tomaszów Lubelski zobowiązał się do wypłacenia z puli pożyczki kwoty prawie pół miliona złotych PKS-owi Wschód tytułem tzw. starych długów.


Upadek

Tego zadłużona po uszy spółka przewozowa wytrzymać nie mogła. PKS Tomaszów pożyczki nie oddał, a Wodrol przejął jego 1,25-hektarową parcele.

W sierpniu 2013 r., czyli zaledwie pięć miesięcy po kupnie udziałów PKS-u, nowy właściciel złożył w sądzie wniosek o upadłość układową przewoźnika. Ostatniego dnia listopada tego roku PKS Tomaszów Lubelski przestał istnieć. Pracę straciło - 35 osób, kierowców, mechaników, dyżurnych ruchu, sprzedawców biletów. Dla Tomaszowa Lubelskiego, który z powodu wojny na Wschodzie odwiedza coraz mniej Ukraińców, to dramat.

Zbigniew Czerniak pracował w PKS-ie od 1973 r.


Krystyna Bartycka pracowała w PKS od 1979 r., odeszła z firmy w maju 2013 r., jeszcze przed ogłoszeniem upadłości: - Kiedy Wodrol kupował udziały w naszej firmie, byliśmy przekonani, że nowy właściciel zainwestuje w nią, wypłaci ludziom zaległe pensje. W ludzi wstąpił olbrzymi entuzjazm. Jednak nikt nie spodziewał się, że Wodrol nasz PKS zniszczy. Przecież przez lata dokładaliśmy się do firmy. Braliśmy urlopy bezpłatne, dokładaliśmy się do kupna taboru, sami kładliśmy kostkę brukową, żeby było taniej.

Zbigniew Czerniak pracował w PKS-ie od 1973 roku. Ostatnio w Tomaszowie Lubelskim był kierowcą. - Wodrol to firma drapieżna. Myślę, że nigdy nie zależało im na ratowaniu firmy, tylko chodziło o ziemię, na której chcieli wybudować sklepy. PKS Tomaszów winny jest mi około 20 tysięcy złotych. Największy żal ludzie mają do władz województwa. Gdzie był marszałek, jak nas sprzedawali? Przecież to jego majątek. Zaufaliśmy mu, że pod jego opieką będziemy bezpieczni.

Galeria

Dziś w miejscu zajezdni PKS-u powstaje galeria handlowa z pierwszym w miasteczku supermarketem Lidl. Park Handlowy Tomasovia stawia tam Wodrol.

Inwestycja przebiega zgodnie z harmonogramem: w pierwszym kwartale przyszłego roku galeria ma zostać uroczyście otwarta.

Za PKS-y w zarządzie województwa przez ostatnie cztery lata odpowiadał Jacek Sobczak z Platformy Obywatelskiej. O Tomaszowie nie chce rozmawiać. Jak mówi, za wszystkie decyzje odpowiadają władze z Lubelskich Dworców, czyli spółki powstałej w wyniku reorganizacji PKS Wschód. - Na żadnej decyzji, na żadnej umowie, czynności prawnej nie ma mojego podpisu. O wielu rzeczach nie musiałem wiedzieć albo byłem informowany po fakcie. Tak działa ład korporacyjny.



Prezesem PKS Wschód i Lubelskich Dworców w latach 2007-2013 była Teresa Królikowska, działaczka PSL-u. W kwietniu 2013 r. miesiąc po sprzedaży PKS Tomaszów Wodrolowi odeszła z firmy, zostając dyrektorem lubelskiego oddziału KRUS. W rozmowie z "Wyborczą" zarzeka się, że sprawą Tomaszowa się nie zajmowała. - No może na początku, ale później złamałam nogę i na cztery miesiące zostałam wyłączona z pracy. Wszystkim zajmował się mój zastępca i obecny prezes Lubelskich Dworców Andrzej Celejewski. To on przeprowadzał sprzedaż udziałów, a następnie dworca. Proszę mnie nie pytać o tak stare sprawy.

Leszek Kalinowski, prezes Wodrolu (na zdj. poniżej) twierdzi, że jego spółka długo negocjowała kupno PKS Tomaszów Lubelski sp. z.o.o. - Naszym błędem było to, że przed transakcją nie dokonaliśmy audytu. Zaraz po kupnie PKS-u ZUS zablokował konta firmy. Sanepid chciał zamknąć dworzec. Wierzyciele zaczęli domagać się spłaty zobowiązań, co nie pozostało bez znaczenia dla póżniejszego postępowania układowego . Z miejsca musieliśmy spłacać długi. Gdybym o tym wiedział wcześniej, to za PKS nie dałbym nawet złotówki. Wiktor Życzyński?: - Znam od 25 lat, ale zapewniam, że w sprzedaży PKS Tomaszów nie brał udziału.

Pożyczka? - Miała uratować firmę. Zabezpieczeniem była działka bazy PKS. Na podobnych warunkach pieniądze pożyczyłby bank. Galeria? - W chwili kupna PKS-u nie planowaliśmy budowy galerii handlowej.

Prokurator

Pod koniec października kancelaria prawna mecenasa Roberta Szczepanka złożyła doniesienie do prokuratury na władze spółki PKS Tomaszów Lubelski. Niezależnie od niej wpłynęło tam zawiadomienie o przestępstwie z kancelarii prawnej z Zamościa. Chodzi o spłacanie wybranych wierzycieli upadłej spółki przewozowej.

Śledztwo w tej sprawie prowadzi prokuratura okręgowa w Zamościu przy udziale policjantów z wydziału do walki z przestępczością gospodarczą lubelskiej komendy wojewódzkiej. - Zmierza ono w kierunku celowego wyrządzenia szkody majątkowej w wielkich rozmiarach spółce PKS Tomaszów Lubelski przez jej władze. Drugi wątek śledztwa dotyczy spłaty przez tę spółkę roszczeń tylko niektórych wierzycieli - informuje "Wyborczą" Mirosław Buczek, zastępca szefa Prokuratury Okręgowej w Zamościu.

Prokurator Mirosław Buczek
">

Jest jeszcze sprawa milionowej pożyczki dla PKS-u Tomaszów. Jak dotąd śledczy w rocznych sprawozdaniach obydwu firm nie znaleźli śladu tych pieniędzy. - Od wspomnianej kwoty według naszej wiedzy nie odprowadzono podatku. Powiem wprost, mamy wątpliwości, czy pieniądze w tej kwocie rzeczywiście zostały pożyczone spółce PKS na ratowanie firmy - podkreśla Mirosław Buczek (na zdj. powyżej), zastrzegając, że sprawa ma charakter rozwojowy

Cały tekst: http://lublin.gazeta.pl/lublin/1,487...#ixzz3Lu0EADgJ