Tut pochodzi z podobnego forum, ale jest mojego autorstwa, więc pokuszę się jeszcze o trochę pisaniny i dopiszę co nieco, poprawiając stylistykę i rozpatrując temat odrobinę szerzej.

Tut dotyczy programu FL Studio, ale zapewne można metodę przekładać do innych dawów, wszak będziemy korzystać głównie z fizycznej, falowej natury dźwięku. Tut z pewnością przyda się ciekawskim, szukającym aktywnie dziury w całym, siedzącym w połamanych bitach, ale metodę można śmiało wplatać wszędzie gdzie popadnie i w czym popadnie, zachowując umiar. No nie okłamujmy się, brzmienia moduluje się w każdym gatunku, a jak ktoś nie ma absolutnie żadnego pomysłu na modulowanie, to ten tut przyjdzie mu z pomocą. Ogólne przesłanie wątku, to "no more idols" Nie ma opjer*alania sje. W naszej cyfrowej piaskownicy to my mamy grabki i czemu by nie spróbować ulepić z piasku bałwana? Kręcimy własne brzmienia, szukając piękna w chaosie

Modulacje można uzyskiwać na przeróżne sposoby. Mamy wbudowane we wtyczki generatory wolnych przebiegów (LFO), mamy auto clipy, mamy narzędzia typu Love Philter. Mamy również masę kontrolerów, które mogą sporo namieszać, odpowiednio je podpinając. Właśnie peak controller wykorzystamy do naszych niecnych celów, ale wykorzystamy go nieco inaczej niż na co dzień.

Przejdźmy może do meritum. Metodą opisaną w tucie możemy uzyskać nieco pozornej przypadkowości w przebiegu modulacji. Wykorzystamy do tego zjawisko interferencji fal dźwiękowych, jakie występuje podczas grania akordu na syntezatorze. Większość wtyczkowych generatorów wolnych przebiegów oferuje modulacje w zakresie od ułamków hertza, do nawet kilkudziesięciu. Generatory fal dźwiękowych natomiast, generują przebiegi o dużych częstotliwościach, więc na potrzeby doświadczenia będziemy używać wysokości dźwięków na poziomie dolnej granicy ludzkiego odczuwania dźwięku jako takiego, choć fale dźwiękowe interferują w bardzo różny sposób, więc można próbować sięgać dużo wyżej.

W doświadczeniu potrzebne będą:

- pojedyncza instancja 3xosc, z ustawioną samotną sinusoidą, jeden aktywny oscylator. To będzie brzmienie, które będzie finalnie niesłyszalne, ale będzie decydować o charakterze modulacji.



- dowolny dwudźwięk, akord, bądź akordy (trój-, cztero-, wielo-dźwięki) dobrane na pałe, empirycznie, ustawione w okolicy C1, o długości żądanej modulacji. Chociaż to reguła nie jest, można próbować wyższych tonów, fala dźwiękowa różnie interferuje i zakres wysokości możliwy do wykorzystania jest spory.



- w razie potrzeby można transponować jeszcze w dół root note



- peak controller z włączonym mute



- drugie, ładne siakieś brzmienie, które chcemy poddać modulacji, z przypisanym do niego wolnym insertem na mikserze i free filter w trybie low pass, bądź jakiś inny filtr dolno-przepustowy.



Na czym trik polega. Pojedyncza sinusoida ma stałą zmianę amplitudy i zmiana ta jest prosta, statyczna, nieużyteczna raczej chcący uzyskać złożony przebieg. Natomiast akord ma również cykliczny przebieg amplitudy, ale dzięki naturalnej interferencji wykres amplitudy przybiera bardziej złożone kształty. Tenże oto zlepek ledwo słyszalnych sinusoid wysyłamy w ślepy zaułek na mikserze, z włączonym peak controllerem, z oświeconą lampką mute.

Co bardziej ogarnięci już pewnie "wiedzą co z nim zrobić". Peak Controller reaguje na amplitudę sygnału. Wykorzystując tę własność podpinamy doń pokrętło freq z free filtra i zaczynamy zabawę.



Mogą paść pytania, ale jak to ustawiać? Co gdzie jak położyć, czym pokręcić? Co podpinać?

W praktyce można podpiąć cokolwiek, zachęcam do śmiałego eksperymentowania. O to chodzi, że ja traktuję brzmienia jak materiał budowlany, który można dowolnie recyklingować, a efekt kręcony jest ściśle na wyczucie, czyli właściwie jak wszystko inne co robię. Można spróbować z pitchem, panningiem, innymi rodzajami filtrów, przesterowaniem, delayem, mix levelem czegoś tam... Najwięcej do roboty jest przy peak controllerze, trzeba precyzyjnie dobrać to, jak głęboko peak będzie wcinać sygnał, więc trzeba się będzie przy nim napocić, dobierając odpowiednie głębokości reakcji i czasy powrotu. Akord w 3xosc zadecyduje tylko o kształcie fali, która będzie modulować brzmienie, w peaku natomiast odbędzie się cała reszta.

Otrzymany przebieg nie jest oczywiście zsynchronizowany z tempem projektu. Wyjść z tej sytuacji jest kilka. Albo rendering do pliku i wycinanki, albo rendering i time stretching, albo slicing, albo zostawienie tak jak jest, bo akurat siedzi na styk. Eksperymentowanie z doborem akordu. Z sygnału 3sxosc wykorzystujemy tylko amplitudę, więc nie ma znaczenia jaki to będzie akord. Można też próbować innych przebiegów niż sinusoidalne, why not.

Ustawiając start modulującej fali synchronicznie ze startem modulowanego brzmienia uzyskamy efekt retrigger, czego wewnętrzne wtyczki efektowe I-L niestety nie oferują.