Suicide Mouse
16-05-2012, 18:20
Zostaliśmy internowani! Posła nie można ograniczać! – żalą się posłowie. I jak nam ujawniają, będą się domagać odszkodowań. A wszystko z powodu kilku dodatkowych godzin spędzonych... w pracy. W piątkowe popołudnie posłowie chcieli, jak zwykle po szybkich głosowaniach, urwać się jak najwcześniej z Sejmu. Ale nie mogli wzbić się w powietrze na pokładzie samolotów opłacanych przez nas – bo przez blokadę związkowców do wieczora siedzieli na Wiejskiej.
Polacy będą pracowali dłużej nawet o 7 lat, bo tak zadecydowali posłowie. Ale ci sami posłowie udowodnili w dniu głosowania, że oni pracować dłużej nie mają zamiaru. A każda godzina spędzona w Sejmie jest dla nich męką, za którą będą domagać się... odszkodowań. To nie żart. Posłowie, których po piątkowych głosowaniach „Solidarność" nie wypuszczała z Sejmu, zamierzają iść do sądu i walczyć o pieniądze. – Są posłowie, którzy chcą wyjść na drogę prawną za zatrzymanie ich w Sejmie – ujawnił nam Paweł Olszewski (33 l.) z PO. – Jednak według mnie parlamentarzyści w takich sytuacjach powinni zachować grubą skórę – zastrzegł od razu Olszewski.
Choć związkowcy zakończyli blokadę po godzinie 18 i „wybrańcy” mogli spokojnie pojechać na weekend do domów, to niektórzy będą walczyć o pieniądze za „nadgodziny”. – Przecież w jakiś tam sposób zostaliśmy internowani. Nie podjąłem jeszcze decyzji, muszę to przemyśleć, jednak te wszystkie posłanki, które czekały i chciały wyjść np. do chorych członków rodzin, mają do tego prawo – powiedział nam poseł Marcin Święcicki (65 l.) z Platformy.
Z podobnymi zamiarami mierzy się poseł Józef Lassota. – Musiałbym wiedzieć, czy pozywać całą Solidarność, czy poszczególne osoby. Muszę się zorientować, jak to wygląda z punktu widzenia prawa. Nikogo nie można ograniczać, a tym bardziej posła, bo ma immunitet – stwierdził parlamentarzysta i natychmiast wymienia przykrości, które go spotkały. – Ja zostałem zepchnięty z barierek, a moja walizka przykuta do nich łańcuchami – żali się poseł. Lassota dodaje, że jeśli wystąpi o odszkodowanie, to na pewno przekaże je na cele charytatywne.
źródło: wiadomości.wp.pl
__________________________________________________ ______
To ja w takim razie żądam od nich odszkodowania za warunki życia w tym kraju i za to, że przez nich również zostanę w pracy dłużej, do 67 roku życia...
Polacy będą pracowali dłużej nawet o 7 lat, bo tak zadecydowali posłowie. Ale ci sami posłowie udowodnili w dniu głosowania, że oni pracować dłużej nie mają zamiaru. A każda godzina spędzona w Sejmie jest dla nich męką, za którą będą domagać się... odszkodowań. To nie żart. Posłowie, których po piątkowych głosowaniach „Solidarność" nie wypuszczała z Sejmu, zamierzają iść do sądu i walczyć o pieniądze. – Są posłowie, którzy chcą wyjść na drogę prawną za zatrzymanie ich w Sejmie – ujawnił nam Paweł Olszewski (33 l.) z PO. – Jednak według mnie parlamentarzyści w takich sytuacjach powinni zachować grubą skórę – zastrzegł od razu Olszewski.
Choć związkowcy zakończyli blokadę po godzinie 18 i „wybrańcy” mogli spokojnie pojechać na weekend do domów, to niektórzy będą walczyć o pieniądze za „nadgodziny”. – Przecież w jakiś tam sposób zostaliśmy internowani. Nie podjąłem jeszcze decyzji, muszę to przemyśleć, jednak te wszystkie posłanki, które czekały i chciały wyjść np. do chorych członków rodzin, mają do tego prawo – powiedział nam poseł Marcin Święcicki (65 l.) z Platformy.
Z podobnymi zamiarami mierzy się poseł Józef Lassota. – Musiałbym wiedzieć, czy pozywać całą Solidarność, czy poszczególne osoby. Muszę się zorientować, jak to wygląda z punktu widzenia prawa. Nikogo nie można ograniczać, a tym bardziej posła, bo ma immunitet – stwierdził parlamentarzysta i natychmiast wymienia przykrości, które go spotkały. – Ja zostałem zepchnięty z barierek, a moja walizka przykuta do nich łańcuchami – żali się poseł. Lassota dodaje, że jeśli wystąpi o odszkodowanie, to na pewno przekaże je na cele charytatywne.
źródło: wiadomości.wp.pl
__________________________________________________ ______
To ja w takim razie żądam od nich odszkodowania za warunki życia w tym kraju i za to, że przez nich również zostanę w pracy dłużej, do 67 roku życia...