Zegar.
26-04-2012, 22:07
http://www.mhvalley.republika.pl/Bjork/Bjork.jpg
Bjork jest jedną z najbardziej popularnych piosenkarek i jednocześnie jedną z najbardziej ekscentrycznych kobiet na świecie. Swoją pierwszą płytę Björk wydała mając lat 11. Zawierała ona piosenki z repertuaru Steviego Wondera ("Your Kiss Is Sweet" – po islandzku "Búkolla"), The Beatles ("Fool On The Hill" – "Alfur Út Úr Hól"), islandzkich zespołów lat siedemdziesiątych oraz własne kompozycje Bjork.
Björk już od najmłodszych lat interesowała się śpiewem. Od 6 do 14 roku życia uczęszczała do szkoły muzycznej w Reykjawiku (Barnamúsíkskóli Reykjavíkur), gdzie uczyła się gry na pianinie oraz flecie. Reżim szkolny wybitnie jej nie pasował, dlatego też przyszła wielka gwiazda zaczęła na boku pracować nad swoimi rzeczami. Do poznanej przez siebie muzyki starała się przekonać rodziców, a nawet dziadków, którym puszczała nagrania Jimiego Hendrixa.
Potem zafascynował ją punk. Należała do kilku zespołów - Spit And Snot, Exodus, Tappi Tikarrass, K.U.K.L. Z tym ostatnim nagrała dwie punkowe płyty. W składzie zespołu znalazł się też wokalista Einar Örn Benediktsson, późniejszy członek powstałego w 1986 roku The Sugarcubes. W 1985 roku Björk zaszła w ciążę z Ţórem Eldonem, gitarzystą K.U.K.L. i The Sugarcubes. Rok później przyszło na świat jej pierwsze dziecko, chłopiec, któremu nadała imię Sindri. Warto nadmienić, że na czas ciąży Björk nie zrezygnowała z występów na żywo.
W tym okresie Björk wydała swój pierwszy tomik poezji - "Um Úrnat frá Björk", który sama zilustrowała, oraz zadebiutowała w filmie, adaptacji baśni braci Grim "The Juniper Tree".
Sukces na skalę międzynarodową Björk osiągnęła z The Sugarcubes. Zespół ten sprzedał na całym świecie ponad trzy miliony płyt. Tuż po powstaniu The Sugarcubes członkowie zespołu założyli artystyczną grupę Bad Taste (Smekkleysa). Rozpoczęła ona działalność, wydaniem namalowanej przez Fridrika Erlingssona pocztówki upamiętniającej spotkanie Ronalda Reagana z Michaiłem Gorbaczowem w Reykjavíku. Za zyski z jej sprzedaży sfinansowali swój pierwszy singel (Bad Taste działa do dzisiaj jako wytwórnia muzyczna skupiająca wokół siebie najlepsze islandzkie zespoły muzyczne). Za jeden z największych sukcesów The Sugarcubes z pewnością można uznać trasę koncertową u boku będących już wówczas wielkimi gwiazdami U2. Było to w 1992 roku. 17 listopada 1992 w Nowym Jorku, w klubie "Limelight", The Sugarcubes zagrali swój ostatni koncert.
Björk postanowiła działać na własny rachunek, ale już nie w Islandii. Mająca 27 lat artystka wraz z synem przeprowadziła się do Londynu. Album "Debut" ukazał się w 1993 roku i odniósł duży sukces. Promowało go aż pięć singli - "Human Behaviour", "Venus As A Boy", "Play Dead", "Big Time Sensuality" oraz "Violently Happy". Talent Islandki dostrzegli wówczas inni artyści, w tym m.in. Tricky (właściwie Adrian Thaws), który zaprosił ją do nagrania dwóch piosenek (mieli także romans). Podobnych propozycji Björk zaczęła otrzymywać coraz więcej.
Duży sukces nie przewrócił Björk w głowie. Artystka w pocie czoła pracowała nad drugim krążkiem, niemal bez przerwy coś zmieniając. W pewnym momencie uznała, że album jest za bardzo elektroniczny i dodała smyczki oraz instrumenty dęte. Płyta "Post" okazała się nie mniejszym sukcesem od debiutu i przyniosła artystce kilka nagród (Björk przygotowała później jego wersję z remiksami). W jej życiu osobistym pojawił się wówczas Goldy, postać znana na londyńskiej scenie klubowej. Także ten związek nie przetrwał długo. Mimo sukcesów życie Björk nie było wolne od zdarzeń niemiłych. Będąca pod nieustannym obstrzałem mediów artystka straciła nerwy i pobiła dziennikarkę na lotnisku w Tajlandii.
O wiele bardziej nieprzyjemne było jednak inne zdarzenie.
Ricardo Lopez, 21-latek z Miami, popełnił samobójstwo, nie mogąc znieść faktu, że jego ulubiona artystka spotyka się z czarnoskórym mężczyzną. Przed śmiercią zdążył skonstruować bombę, którą wysłał do domu Islandki. Na szczęście została ona przechwycona przez policję. Po tym fakcie Björk zdecydowała się opuścić Londyn i zamieszkała w Hiszpanii. Tam też przygotowała materiał na swój trzeci solowy album "Homogenic" (1997). Jedną z piosenek na zadedykowała swojej najlepszej przyjaciółce Jóga. Na koncercie "Tibetan Freedom Festival" zorganizowanym przez zespół Beastie Boys, zaprezentowała po raz pierwszy piosenki z nowego albumu.
W 1999 roku Björk zagrała rolę Selmy w filmie Larsa von Triera "Tańcząc w ciemnościach". Przygotowała również piosenki na soundtrack do obrazu (w tym piękną balladę "I've Seen It All", którą zaśpiewała w duecie z Thomem Yorkiem z Radiohead). W 2000 roku na festiwalu w Cannes Islandka otrzymała Złotą Palmę za najlepszą rolę żeńską. Sam film także uhonorowany został Złotą Palmą.
http://www.dailystab.com/blog/wp-content/uploads/2009/06/bjork-interview-2.jpg
W 2001 roku ukazała się kolejna płyta artystki, zatytułowana "Vespertine". Potem wyszły dwie kompilacje: "Greatest Hits" oraz "Family Tree", upamiętniające jej dotychczasowe osiągnięcia oraz zawierające niepublikowane dotąd materiały. Rok później wydane zostało DVD wokalistki, zatytułowane "DVD - Vessel". Znalazły się na nim koncertowe nagrania zarejestrowane podczas "Debut Tour".
30 sierpnia 2004 roku na rynek trafiła kolejna płyta Islandki, krążek "Medulla". Znalazło się na nim 14 premierowych utworów. Większość materiału wyprodukowała sama Björk (przy czterech kawałkach pomógł jej Mark Bell). Płyta została nagrana w 18 różnych miejscach, w tym w Nowym Jorku, Wenecji, Islandii i na Wyspach Kanaryjskich. Na "Medúlla" Björk współpracowała z zespołem indywidualistów. Niektórzy z nich - programujący Mark Bell; miksujący Mark "Spike" Stent; Valgeir Sigurdsson - współpracują od dłuższego czasu z Björk. Inni - Tanya Tagaq Gillis; japoński mistrz śpiewu a capella Dokaka; znany jazzman Robert Wyatt - nie. Po raz pierwszy pojawiają się na płycie ekswokalista Faith No More - Mike Patton i Rahzel, jego kumpel, członek The Roots.
"Chciałam, żeby każdy z nas wydawał dźwięki, które moglibyśmy użyć na nowej płycie" - mówi. "Czasami słychać rodzaj mieszanki, w której nikt specjalnie się nie wyróżnia. Czasem natomiast chciałam, żeby każdy miał rodzaj solówki. Na tej płycie jest wiele małych elementów, które tworzą całość" - podsumowuje Björk. "Zaufanie naturze i podświadomości to wspaniałe uczucie. Zaczynasz tworzyć rodzaj wszechświata, a ponieważ zaczynasz od właściwego miejsca, wszystko się wzajemnie dopełnia. Zdecydowanie czuję, że jestem coraz lepsza w tym, co robię. Niekoniecznie to jest najlepszą rzeczą, ale najważniejsze jest to, że jest postęp. Najlepszą rzeczą jest być może to, że lubię małe niuanse w ludziach. Te króciutkie chwile przemyśleń są tylko przerwami w prawdziwym życiu".
Angielskie słowa vespertine i vespers ("wieczorny") – to odkrywcze terminy dotyczące botaniki, zoologii, astronomii, duchowości i rytmów wszechświata: otwierający się wieczorem kwiat, zwierzę aktywne po zmroku, wieczorna modlitwa, gwiazda Wenus, zachód słońca i zmierzch. 13 sierpnia 2004 roku Björk wzięła udział w ceremonii otwarcia igrzysk olimpijskich w Atenach. Wykonała kompozycję zatytułowaną "Oceania". Powstała ona specjalnie na tę okazję i została umieszczona na płycie ''Medulla''.
Rok 2005 przynosi dwa wyjątkowe wydawnictwa Björk. Pierwsze to album z remiksami utworu artystki "Army Of Me". O tym, który z remiksów znalazł się na krążku zadecydowała Björk na podstawie nadesłanych wersji jej kompozycji. 25 lipca natomiast ukazuje się ścieżka dźwiękowa do filmu "Drawing Restraint 9" Matthew Barneya. Obraz powstał na japońskim statku dalekomorskim "Nisshin Maru" i łatwo zauważyć, że właśnie kultura i tradycja Japonii jest najważniejszą inspiracją reżysera. Podobnie stało się w przypadku Björk i soundtracku, który napisała. Jeden z utworów to suita skomponowana specjalnie na jeden z najstarszych japońskich instrumentów - sho. Na płycie i w filmie wykonuje go Mayumi Miayata, jedna z nielicznych na świecie wirtuozów tego instrumentu. Obok niej na płycie pojawiają się stali współpracownicy i przyjaciele Björk - Mark Bell, Valgeir Sigursson, Leila i jedna z legend nowojorskiej sceny freejazzowej - Zeena Parkins. W kilku kompozycjach pomógł także Matthew Barney.
Jeszcze przed premierą albumu, 2 lipca, Björk wystąpiła w Tokio w ramach akcji "Live 8" Boba Geldofa, której celem była pomoc głodującym mieszkańcom Afryki. Zaśpiewała tam osiem piosenek.
Na akcji charytatywnej mającej wspomóc głosujących mieszkańców Afryki Islandka wystawiła też swoją słynną suknię przypominającą łabędzia.
http://content5.starflash.pl/article-images/w500/bjoerk-zaoya-wasny-fundusz-inwestycyjny.jpg
Za działalność artystyczną Björk otrzymała nominację do BRIT Award dla najlepszego artysty zagranicznego. Statuetka ostatecznie do niej nie trafiła. Ale Islandka dostała wyróżnienie od magazynu "Q" i do tego wręczył je jej sam Robert Wyatt, który był jednym z gości na płycie "Medúlla". W 2006 roku, jesienią, miało miejsce wyjątkowe wydarzenie. Na jeden koncert reaktywowała się grupa, The Sugarcubes. Dochód z imprezy przeznaczono dla wytwórni Smekkleysa, która kiedyś wydawała płyty zespołu.
Zanim Björk na dobre pochłonęła promocja szóstego krążka "Volta", artystka nagrała utwór Joni Mitchell "The Boho Dance" na album w hołdzie artystce. Ukazał się w kwietniu 2007 roku. Miesiąc później do sprzedaży trafiła "Volta". Bardzo rytmiczna, pieczołowicie zaaranżowana. Islandka tym razem namówiła do współpracy między innymi Marka Bella, Timbalanda, Antony'ego Hegarty'ego. W warstwie tekstowej Björk wyrażała swój sprzeciw wobec autorytaryzmu zorganizowanych religii, opisywała też walkę człowieka z naturą. Krążek uzyskał nominację do Grammy. W trakcie promującego tournée Islandka po raz drugi wystąpiła w Polsce, 1 lipca 2007 na festiwalu Heineken Open'er. Spektakularny koncert przeszedł do historii imprezy. Ale o wiele większy rezonans miał występ z 2008 roku z Szanghaju, gdzie Björk pod koniec kawałka "Declare Independence" wyraziła swoje poparcie dla wolnego Tybetu. Zaprotestowała w ten sposób przeciwko łamaniu praw człowieka przez Chiny i organizacji przez ten kraj olimpiady. Islandka generalnie jest znana z poparcia dla dążeń wolnościowych. Wyrażała je choćby dla Kosowa, Grenlandii i Wysp Owczych. Opowiada się też od lat za ochroną środowiska naturalnego.
http://www.musicalstore.it/Testi%20internazionali/bjork/Foto/Bjork%206.jpg
W 2010 roku Björk otrzymała prestiżową szwedzką nagrodę Polar Music Prize, przyznawaną przez Królewską Akademię Muzyczną tego kraju. W tym roku rozpoczęła również prace nad swoją kolejną płytą, która ostatecznie otrzymała tytuł "Biophilia" (2011). Ósmy krążek Islandki można określić rewolucyjnym, ponieważ piosenki zostały przygotowane przy wykorzystaniu aplikacji komputerowych, a płyta wydana również w formie kilku aplikacji na iPada. Do każdej z kompozycji został też nakręcony wideoklip. Wsparcia artystce w pracach udzieliła firma Apple. Płytę zwiastowała piosenka "Crystalline". Björk promowała wydawnictwo na nielicznej serii koncertów w kilku krajach. Pojawiła się też w paru liczących się programach telewizyjnych, jak choćby w Anglii u Joolsa Hollanda. Na 2012 rok Islandka zapowiedziała trasę koncertową, częścią której będzie między innymi seria koncertów w Nowym Jorku. Ale najważniejsze jest to, że tournée obejmie również Polskę. Björk pojawi się u nas po raz kolejny jako gwiazda Heineken Open'er Festival w Gdyni.
Dyskografia Islandki obejmuje łącznie kilkadziesiąt rozmaitych wydawnictw. Lista nagród i wyróżnień, jakie otrzymała, również liczona jest na kilkadziesiąt. O swoim życiu prywatnym Björk mówi niechętnie. Wiadomo, że ma dwoje dzieci, syna Sindriego i córkę Isadorę, a jeśli nie koncertuje, czas spędza głównie w Nowym Jorku bądź na Islandii.
Dyskografia:
Björk (1977)
Debut (1993)
Post (1995)
Homogenic (1997)
Vespertine (2001)
Medúlla (2004)
Volta (2007)
Biophilia (2011)
Björk - Pagan Poetry (official video HD) - YouTube
Björk - All is Full of Love (Official Music Video) - YouTube
http://www.youtube.com/watch?v=MvaEmPQnbWk
Björk - It's In Our Hands (Official Music Video) - YouTube
Bjork - Oceania - YouTube
http://www.youtube.com/watch?v=CTDv0uGsFrA
http://www.youtube.com/watch?v=f96ekvzV0LY&feature=fvst
Niezwykle oryginalna.
Bjork jest jedną z najbardziej popularnych piosenkarek i jednocześnie jedną z najbardziej ekscentrycznych kobiet na świecie. Swoją pierwszą płytę Björk wydała mając lat 11. Zawierała ona piosenki z repertuaru Steviego Wondera ("Your Kiss Is Sweet" – po islandzku "Búkolla"), The Beatles ("Fool On The Hill" – "Alfur Út Úr Hól"), islandzkich zespołów lat siedemdziesiątych oraz własne kompozycje Bjork.
Björk już od najmłodszych lat interesowała się śpiewem. Od 6 do 14 roku życia uczęszczała do szkoły muzycznej w Reykjawiku (Barnamúsíkskóli Reykjavíkur), gdzie uczyła się gry na pianinie oraz flecie. Reżim szkolny wybitnie jej nie pasował, dlatego też przyszła wielka gwiazda zaczęła na boku pracować nad swoimi rzeczami. Do poznanej przez siebie muzyki starała się przekonać rodziców, a nawet dziadków, którym puszczała nagrania Jimiego Hendrixa.
Potem zafascynował ją punk. Należała do kilku zespołów - Spit And Snot, Exodus, Tappi Tikarrass, K.U.K.L. Z tym ostatnim nagrała dwie punkowe płyty. W składzie zespołu znalazł się też wokalista Einar Örn Benediktsson, późniejszy członek powstałego w 1986 roku The Sugarcubes. W 1985 roku Björk zaszła w ciążę z Ţórem Eldonem, gitarzystą K.U.K.L. i The Sugarcubes. Rok później przyszło na świat jej pierwsze dziecko, chłopiec, któremu nadała imię Sindri. Warto nadmienić, że na czas ciąży Björk nie zrezygnowała z występów na żywo.
W tym okresie Björk wydała swój pierwszy tomik poezji - "Um Úrnat frá Björk", który sama zilustrowała, oraz zadebiutowała w filmie, adaptacji baśni braci Grim "The Juniper Tree".
Sukces na skalę międzynarodową Björk osiągnęła z The Sugarcubes. Zespół ten sprzedał na całym świecie ponad trzy miliony płyt. Tuż po powstaniu The Sugarcubes członkowie zespołu założyli artystyczną grupę Bad Taste (Smekkleysa). Rozpoczęła ona działalność, wydaniem namalowanej przez Fridrika Erlingssona pocztówki upamiętniającej spotkanie Ronalda Reagana z Michaiłem Gorbaczowem w Reykjavíku. Za zyski z jej sprzedaży sfinansowali swój pierwszy singel (Bad Taste działa do dzisiaj jako wytwórnia muzyczna skupiająca wokół siebie najlepsze islandzkie zespoły muzyczne). Za jeden z największych sukcesów The Sugarcubes z pewnością można uznać trasę koncertową u boku będących już wówczas wielkimi gwiazdami U2. Było to w 1992 roku. 17 listopada 1992 w Nowym Jorku, w klubie "Limelight", The Sugarcubes zagrali swój ostatni koncert.
Björk postanowiła działać na własny rachunek, ale już nie w Islandii. Mająca 27 lat artystka wraz z synem przeprowadziła się do Londynu. Album "Debut" ukazał się w 1993 roku i odniósł duży sukces. Promowało go aż pięć singli - "Human Behaviour", "Venus As A Boy", "Play Dead", "Big Time Sensuality" oraz "Violently Happy". Talent Islandki dostrzegli wówczas inni artyści, w tym m.in. Tricky (właściwie Adrian Thaws), który zaprosił ją do nagrania dwóch piosenek (mieli także romans). Podobnych propozycji Björk zaczęła otrzymywać coraz więcej.
Duży sukces nie przewrócił Björk w głowie. Artystka w pocie czoła pracowała nad drugim krążkiem, niemal bez przerwy coś zmieniając. W pewnym momencie uznała, że album jest za bardzo elektroniczny i dodała smyczki oraz instrumenty dęte. Płyta "Post" okazała się nie mniejszym sukcesem od debiutu i przyniosła artystce kilka nagród (Björk przygotowała później jego wersję z remiksami). W jej życiu osobistym pojawił się wówczas Goldy, postać znana na londyńskiej scenie klubowej. Także ten związek nie przetrwał długo. Mimo sukcesów życie Björk nie było wolne od zdarzeń niemiłych. Będąca pod nieustannym obstrzałem mediów artystka straciła nerwy i pobiła dziennikarkę na lotnisku w Tajlandii.
O wiele bardziej nieprzyjemne było jednak inne zdarzenie.
Ricardo Lopez, 21-latek z Miami, popełnił samobójstwo, nie mogąc znieść faktu, że jego ulubiona artystka spotyka się z czarnoskórym mężczyzną. Przed śmiercią zdążył skonstruować bombę, którą wysłał do domu Islandki. Na szczęście została ona przechwycona przez policję. Po tym fakcie Björk zdecydowała się opuścić Londyn i zamieszkała w Hiszpanii. Tam też przygotowała materiał na swój trzeci solowy album "Homogenic" (1997). Jedną z piosenek na zadedykowała swojej najlepszej przyjaciółce Jóga. Na koncercie "Tibetan Freedom Festival" zorganizowanym przez zespół Beastie Boys, zaprezentowała po raz pierwszy piosenki z nowego albumu.
W 1999 roku Björk zagrała rolę Selmy w filmie Larsa von Triera "Tańcząc w ciemnościach". Przygotowała również piosenki na soundtrack do obrazu (w tym piękną balladę "I've Seen It All", którą zaśpiewała w duecie z Thomem Yorkiem z Radiohead). W 2000 roku na festiwalu w Cannes Islandka otrzymała Złotą Palmę za najlepszą rolę żeńską. Sam film także uhonorowany został Złotą Palmą.
http://www.dailystab.com/blog/wp-content/uploads/2009/06/bjork-interview-2.jpg
W 2001 roku ukazała się kolejna płyta artystki, zatytułowana "Vespertine". Potem wyszły dwie kompilacje: "Greatest Hits" oraz "Family Tree", upamiętniające jej dotychczasowe osiągnięcia oraz zawierające niepublikowane dotąd materiały. Rok później wydane zostało DVD wokalistki, zatytułowane "DVD - Vessel". Znalazły się na nim koncertowe nagrania zarejestrowane podczas "Debut Tour".
30 sierpnia 2004 roku na rynek trafiła kolejna płyta Islandki, krążek "Medulla". Znalazło się na nim 14 premierowych utworów. Większość materiału wyprodukowała sama Björk (przy czterech kawałkach pomógł jej Mark Bell). Płyta została nagrana w 18 różnych miejscach, w tym w Nowym Jorku, Wenecji, Islandii i na Wyspach Kanaryjskich. Na "Medúlla" Björk współpracowała z zespołem indywidualistów. Niektórzy z nich - programujący Mark Bell; miksujący Mark "Spike" Stent; Valgeir Sigurdsson - współpracują od dłuższego czasu z Björk. Inni - Tanya Tagaq Gillis; japoński mistrz śpiewu a capella Dokaka; znany jazzman Robert Wyatt - nie. Po raz pierwszy pojawiają się na płycie ekswokalista Faith No More - Mike Patton i Rahzel, jego kumpel, członek The Roots.
"Chciałam, żeby każdy z nas wydawał dźwięki, które moglibyśmy użyć na nowej płycie" - mówi. "Czasami słychać rodzaj mieszanki, w której nikt specjalnie się nie wyróżnia. Czasem natomiast chciałam, żeby każdy miał rodzaj solówki. Na tej płycie jest wiele małych elementów, które tworzą całość" - podsumowuje Björk. "Zaufanie naturze i podświadomości to wspaniałe uczucie. Zaczynasz tworzyć rodzaj wszechświata, a ponieważ zaczynasz od właściwego miejsca, wszystko się wzajemnie dopełnia. Zdecydowanie czuję, że jestem coraz lepsza w tym, co robię. Niekoniecznie to jest najlepszą rzeczą, ale najważniejsze jest to, że jest postęp. Najlepszą rzeczą jest być może to, że lubię małe niuanse w ludziach. Te króciutkie chwile przemyśleń są tylko przerwami w prawdziwym życiu".
Angielskie słowa vespertine i vespers ("wieczorny") – to odkrywcze terminy dotyczące botaniki, zoologii, astronomii, duchowości i rytmów wszechświata: otwierający się wieczorem kwiat, zwierzę aktywne po zmroku, wieczorna modlitwa, gwiazda Wenus, zachód słońca i zmierzch. 13 sierpnia 2004 roku Björk wzięła udział w ceremonii otwarcia igrzysk olimpijskich w Atenach. Wykonała kompozycję zatytułowaną "Oceania". Powstała ona specjalnie na tę okazję i została umieszczona na płycie ''Medulla''.
Rok 2005 przynosi dwa wyjątkowe wydawnictwa Björk. Pierwsze to album z remiksami utworu artystki "Army Of Me". O tym, który z remiksów znalazł się na krążku zadecydowała Björk na podstawie nadesłanych wersji jej kompozycji. 25 lipca natomiast ukazuje się ścieżka dźwiękowa do filmu "Drawing Restraint 9" Matthew Barneya. Obraz powstał na japońskim statku dalekomorskim "Nisshin Maru" i łatwo zauważyć, że właśnie kultura i tradycja Japonii jest najważniejszą inspiracją reżysera. Podobnie stało się w przypadku Björk i soundtracku, który napisała. Jeden z utworów to suita skomponowana specjalnie na jeden z najstarszych japońskich instrumentów - sho. Na płycie i w filmie wykonuje go Mayumi Miayata, jedna z nielicznych na świecie wirtuozów tego instrumentu. Obok niej na płycie pojawiają się stali współpracownicy i przyjaciele Björk - Mark Bell, Valgeir Sigursson, Leila i jedna z legend nowojorskiej sceny freejazzowej - Zeena Parkins. W kilku kompozycjach pomógł także Matthew Barney.
Jeszcze przed premierą albumu, 2 lipca, Björk wystąpiła w Tokio w ramach akcji "Live 8" Boba Geldofa, której celem była pomoc głodującym mieszkańcom Afryki. Zaśpiewała tam osiem piosenek.
Na akcji charytatywnej mającej wspomóc głosujących mieszkańców Afryki Islandka wystawiła też swoją słynną suknię przypominającą łabędzia.
http://content5.starflash.pl/article-images/w500/bjoerk-zaoya-wasny-fundusz-inwestycyjny.jpg
Za działalność artystyczną Björk otrzymała nominację do BRIT Award dla najlepszego artysty zagranicznego. Statuetka ostatecznie do niej nie trafiła. Ale Islandka dostała wyróżnienie od magazynu "Q" i do tego wręczył je jej sam Robert Wyatt, który był jednym z gości na płycie "Medúlla". W 2006 roku, jesienią, miało miejsce wyjątkowe wydarzenie. Na jeden koncert reaktywowała się grupa, The Sugarcubes. Dochód z imprezy przeznaczono dla wytwórni Smekkleysa, która kiedyś wydawała płyty zespołu.
Zanim Björk na dobre pochłonęła promocja szóstego krążka "Volta", artystka nagrała utwór Joni Mitchell "The Boho Dance" na album w hołdzie artystce. Ukazał się w kwietniu 2007 roku. Miesiąc później do sprzedaży trafiła "Volta". Bardzo rytmiczna, pieczołowicie zaaranżowana. Islandka tym razem namówiła do współpracy między innymi Marka Bella, Timbalanda, Antony'ego Hegarty'ego. W warstwie tekstowej Björk wyrażała swój sprzeciw wobec autorytaryzmu zorganizowanych religii, opisywała też walkę człowieka z naturą. Krążek uzyskał nominację do Grammy. W trakcie promującego tournée Islandka po raz drugi wystąpiła w Polsce, 1 lipca 2007 na festiwalu Heineken Open'er. Spektakularny koncert przeszedł do historii imprezy. Ale o wiele większy rezonans miał występ z 2008 roku z Szanghaju, gdzie Björk pod koniec kawałka "Declare Independence" wyraziła swoje poparcie dla wolnego Tybetu. Zaprotestowała w ten sposób przeciwko łamaniu praw człowieka przez Chiny i organizacji przez ten kraj olimpiady. Islandka generalnie jest znana z poparcia dla dążeń wolnościowych. Wyrażała je choćby dla Kosowa, Grenlandii i Wysp Owczych. Opowiada się też od lat za ochroną środowiska naturalnego.
http://www.musicalstore.it/Testi%20internazionali/bjork/Foto/Bjork%206.jpg
W 2010 roku Björk otrzymała prestiżową szwedzką nagrodę Polar Music Prize, przyznawaną przez Królewską Akademię Muzyczną tego kraju. W tym roku rozpoczęła również prace nad swoją kolejną płytą, która ostatecznie otrzymała tytuł "Biophilia" (2011). Ósmy krążek Islandki można określić rewolucyjnym, ponieważ piosenki zostały przygotowane przy wykorzystaniu aplikacji komputerowych, a płyta wydana również w formie kilku aplikacji na iPada. Do każdej z kompozycji został też nakręcony wideoklip. Wsparcia artystce w pracach udzieliła firma Apple. Płytę zwiastowała piosenka "Crystalline". Björk promowała wydawnictwo na nielicznej serii koncertów w kilku krajach. Pojawiła się też w paru liczących się programach telewizyjnych, jak choćby w Anglii u Joolsa Hollanda. Na 2012 rok Islandka zapowiedziała trasę koncertową, częścią której będzie między innymi seria koncertów w Nowym Jorku. Ale najważniejsze jest to, że tournée obejmie również Polskę. Björk pojawi się u nas po raz kolejny jako gwiazda Heineken Open'er Festival w Gdyni.
Dyskografia Islandki obejmuje łącznie kilkadziesiąt rozmaitych wydawnictw. Lista nagród i wyróżnień, jakie otrzymała, również liczona jest na kilkadziesiąt. O swoim życiu prywatnym Björk mówi niechętnie. Wiadomo, że ma dwoje dzieci, syna Sindriego i córkę Isadorę, a jeśli nie koncertuje, czas spędza głównie w Nowym Jorku bądź na Islandii.
Dyskografia:
Björk (1977)
Debut (1993)
Post (1995)
Homogenic (1997)
Vespertine (2001)
Medúlla (2004)
Volta (2007)
Biophilia (2011)
Björk - Pagan Poetry (official video HD) - YouTube
Björk - All is Full of Love (Official Music Video) - YouTube
http://www.youtube.com/watch?v=MvaEmPQnbWk
Björk - It's In Our Hands (Official Music Video) - YouTube
Bjork - Oceania - YouTube
http://www.youtube.com/watch?v=CTDv0uGsFrA
http://www.youtube.com/watch?v=f96ekvzV0LY&feature=fvst
Niezwykle oryginalna.