Daffy Duck

  

Ferry Corsten Pres. Gouryella - przecudowny występ, najwierniejsze odzwierciedlenie klimatu muzyki trance sprzed lat. Fantastycznie długie przejścia pomiędzy utworami. Światowa premiera nowego utworu projektu Gouryella (prawdopodobny tytuł to Surga - w taki sposób Ferry Corsten zapowiedział utwór publiczności). Nigdy wcześniej nie widziałem na własne oczy tylu uśmiechających się do siebie, a nawet wzruszonych ludzi. Jedne z najpiękniejszych 60 muzycznych minut moich ostatnich lat. W mojej ocenie występ poza jakąkolwiek skalą.

Na zdecydowany plus: Arty Pres. Alpha 9 - kapitalny występ w klimatach prog trance. Nietuzinkowe intro, świetna selekcja zaprezentowanych utworów; Aly & Fila - melodyjny, energiczny uplifting. Moc i styl, których nie sposób podrobić; Paul Oakenfold - ogrom klasycznych dźwięków w mocnych i odświeżonych aranżacjach. Jego styl bycia prezentowany za konsolą jest niepodrabialny. To jego każdorazowe wskazywanie palcem w rozgrzaną publiczność, gdy ta rozpoznawała dźwięki klasycznego utworu... W moich oczach człowiek legenda; Paul Van Dyk i Giuseppe Ottaviani - bardzo energetyczne występy utrzymane w ich obecnej stylistyce muzycznej.

Gareth Emery, Markus Schulz, Vini Vici - występy w mojej ocenie bardzo przewidywalne, co nie oznacza że słabe. Publiczność bawiła się przy nich wyśmienicie, jednak na mnie nie zrobili oni dużego wrażenia. W trakcie występu Vini Vici miałem wrażenie, że słyszę bardzo podobnego seta do zaprezentowanego podczas Sunrise Festival 2018.

Organizacyjnie zdecydowanie lepiej niż podczas zeszłorocznego ASOT 850. Sprawnie przygotowany depozyt, nie doświadczyłem kolejek w strefie bufetowej lub toaletach. Ceny za napoje i żywność w szeroko pojętej normie. Kaucja zwrotna za kubek do piwa - dla mnie nietypowy pomysł. Człowiek przy kranie z piwem stwierdził, że wprowadzono ją aby nie trzeba było sprzątać ogromnej ilości jednorazowych kubków porozrzucanych po całym obiekcie. Duży plus za stałą obecność w gotowości straży pożarnej i ratowników medycznych. W trakcie wielogodzinnej wizyty w hali widywałem ich kilkukrotnie.

Nagłośnienie wydarzenia również na wyższym poziomie niż zeszłoroczny ASOT 850. Zdarzały się sytuacje, gdzie niskie tony przykrywały średnie i wysokie. Problem uwypuklał się podczas utworów wokalnych oraz śpiewie Emmy Hewitt i Adiny Butar. Scena i oświetlenie zrobiły na mnie pozytywne wrażenie, jednakże nie miałem specjalnych wymagań w tej materii.